Του Γιώργου Πουλημά
Το ημερολόγιο των γεγονότων της χρονιάς που σε λίγες εβδομάδες θα φύγει μου αφήνει μία γλυκόπικρη γεύση. Σίγουρα, το 2017 ρίχνει αυλαία με δύο επιλόγους. Τους περισσότερους από εμάς, τους αφήνει στο κατώφλι μιας νέας πορείας και κάποιους άλλους συναδέλφους τους οδηγεί στο κλείσιμο ενός μεγάλου κύκλου.
Στη δική μου μνήμη, το 2017 θα μείνει ως ένα σταυροδρόμι. Το κομβικό αυτό σημείο που η αλλαγή ήρθε απροειδοποίητα και επιτακτικά. Κάποιοι ίσως βιαστείτε να πείτε… «τον ΟΠΑΠ εννοεί». Δεν θα τον άφηνα εκτός του ετήσιου απολογισμού, όμως βγάλτε τις παρωπίδες και κοιτάξτε και λίγο παραπέρα. Δεν είμαστε μόνοι μας με τον ΟΠΑΠ σε μία αγορά τυχερών παιγνίων αγγελικά πλασμένη. Το «παραμύθι» μας έχει κακό λύκο, αλλά και κακιά μάγισσα και κακό δράκο. Έχει και τον κακό μας εαυτό, βεβαίως, κι από αυτόν θα ξεκινήσω.
Μέσα στην αλλαγή του σκηνικού που συντελέστηκε φέτος, η αλήθεια ήρθε να μας συναντήσει… μετωπικά. Μας δίδαξε ότι μέσα σε όλα αυτά που αλλάζουν, πρέπει να αλλάξουμε κι εμείς. Ό,τι μένει πίσω, φθείρεται, βυθίζεται στη λήθη. Αγανακτώ κάθε φορά που συζητώ με έναν νέο πράκτορα και όταν τον ρωτάω γιατί δεν γίνεται μέλος στο σωματείο του, με κοιτάει λες και είμαι παλαιολιθικός δεινόσαυρος. Και ξέρετε, θίγομαι, γιατί δεν είμαι… Όμως κάπως οδηγήθηκε σε αυτό το συμπέρασμα ο συνάδελφος. Σαφώς, από την εικόνα που βγάζουμε εμείς προς τα έξω.
Όποιος όμως πιστεύει ότι του αξίζουν καλύτεροι εκπρόσωποι του κλάδου, ας έρθει να συμμετάσχει στις διαδικασίες για να αναδείξει τους άξιους και ικανούς, εκείνους που όταν παρουσιάζεται ένα πρόβλημα κάθονται και το λύνουν με υπομονή και δίχως τυμπανοκρουσίες και όχι εκείνους τους «άλλους» που δήθεν βγάζουν λαγούς από τα καπέλα τους και είναι θιασώτες του δόγματος «θα βαράμε νταούλια και οι άλλοι θα χορεύουν». Κι εγώ, τους πρώτους θέλω, όχι τους δεύτερους.
Για να πείσουμε ότι υπάρχει και ο καλός μας εαυτός, χρειάζεται αρκετή δουλειά και ακόμη περισσότερο, χρόνος. Αν με διαβάζετε από την εφημερίδα, καλά κάνετε. Αν με διαβάζετε από τη νέα ιστοσελίδα της Ομοσπονδίας, χαίρομαι εξίσου, αλλά ακόμη περισσότερο γιατί την δημιουργήσαμε για εσάς.
Γιατί ένα από τα πολλά «παθήματα» της χρονιάς που έγιναν «μαθήματα» είναι ο εξής κανόνας: είμαστε αυτοί που φαινόμαστε, από τον τρόπο που επικοινωνούμε μαζί σας. Εσύ, που ακούς σωματείο και ομοσπονδία πρακτόρων και γυρίζεις το βλέμμα με αποστροφή, θέλω να ξέρεις ποιοι είμαστε και πώς μιλάμε, τι σκεφτόμαστε για το επάγγελμά μας, τους προβληματισμούς μας, τις ανησυχίες μας. Στο τέλος της ημέρας θα δεις ότι μοιραζόμαστε μαζί σου τις ίδιες αγωνίες.
Γι’ αυτό και δημιουργήσαμε μία δυνατή ιντερνετική ομάδα από συναδέλφους μας που σκέφτονται προοδευτικά και πιστεύω ότι αξίζει να μας «κλικάρεις» συχνά για να αισθάνεσαι μέλος μία μεγάλης κοινότητας. Φυσικά, υπάρχουν πολλά πράγματα ακόμα που εμείς στην ηγεσία του κλάδου των πρακτόρων πρέπει να αλλάξουμε. Κάπου όμως, κάνουμε μία νέα προσπάθεια.
Ξαναρχίζουμε λοιπόν και δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς, γιατί… ξαναρχίζουν και εκεί, στη Λ. Αθηνών.
Εδώ και τέσσερα χρόνια που η εταιρεία ιδιωτικοποιήθηκε, είδαμε ότι φέτος για πρώτη φορά η «μηχανή» ανέβασε ταχύτητα. Βέβαια, οι ταχύτητες μπήκαν στο κιβώτιο κάπως απότομα και δεν είχαμε προλάβει να προσδεθούμε.
Θα μιλήσω για τον «ελέφαντα στο δωμάτιο», δεν θα υπεκφύγω. Το νέο πλαίσιο συνεργασίας με τον ΟΠΑΠ και ειδικότερα οι τροποποιήσεις στον υπολογισμό της προμήθειάς μας δεν αποτέλεσαν μια εύκολη προσαρμογή . Το κράτος μας είχε δημιουργήσει ήδη αρκετή ανασφάλεια και δεν χρειαζόμασταν κι άλλη.
Θέλω όμως ο συμβιβασμός μας στα νέα δεδομένα να πιάσει τόπο.
Θέλω αυτό το πρότζεκτ του ΟΠΑΠ των 100 εκατομμυρίων ευρώ με τα νέα παιχνίδια και τον εκσυγχρονισμό των πρακτορείων να πετύχει για να μπορώ να λέω σε δυο – τρία χρόνια ότι τα πρακτορεία μας είναι ασυναγώνιστα.
Θέλω να έρθει κόσμος που ίσως μέχρι σήμερα δεν ερχόταν στα πρακτορεία ΟΠΑΠ. Γνωρίζω ότι έχω μία μεγάλη αβάντα σε σύγκριση με τους «άλλους» του ίντερνετ και των καζίνων. Εμένα τον πράκτορα και αυτό το brand, τα εμπιστεύονται.
Εμένα, γιατί με ξέρουν προσωπικά και με εκτιμούν γι’ αυτό και έρχονται στο μαγαζί μου και δεν πηγαίνουν στην καφετέρια να στοιχηματίσουν από το κινητό τους.
Το brand αντίστοιχα, γιατί μεσουρανεί έξι δεκαετίες, συν τοις άλλοις έχει αποτελέσει διαχρονικά τον μεγαλύτερο χορηγό του ελληνικού αθλητισμού και παραμένει πάντοτε εγγύηση για τον παίκτη.
Γιατί εδώ στο πρακτορείο δεν θα παίξει κανείς «το σπίτι του» μέσα σε μία νύχτα.
Γιατί εδώ το παιχνίδι είναι ελεγχόμενο και υπεύθυνο.
Για να ξαναγυρίσω στο «παραμύθι» μας, ο ήρωας πρέπει να νικήσει τους «κακούς». Στη γλώσσα της αγοράς, οι «κακοί» είναι ο ανταγωνισμός. Μετά από μία μακρά περίοδο στασιμότητας καλούμαστε να γίνουμε ανταγωνιστικότεροι, δηλαδή «οι καλύτεροι». Και εμείς, και ο ΟΠΑΠ.
Σε λίγες ημέρες που θα κλείσω το ημερολόγιο του 2017 θα κοιτάξω το επάγγελμά μας, την εταιρεία μας και φυσικά το συλλογικό όργανο εκπροσώπησής μας και θα πω ότι και οι τρεις βρεθήκαμε μπροστά σε μία νέα αρχή. Χρειάστηκε να αφήσουμε πίσω μας οτιδήποτε ξεπερασμένο για να περάσουμε σε μία νέα εποχή, πολύ πιο απαιτητική αλλά ελπιδοφόρα.
Χρειαζόταν, ήταν πια καιρός να γίνει.